Λογική και παράνοια..

Με διαχωριστικό μια απλή κλωστή...

Λεπτή..μην νομίζεις δα πως είναι και κανένα καραβόσχοινο..

Πόσες φορές σε έχασες;

Πόσες φορές σε ξαναβρήκες...

Πόσες φορές φοβήθηκες πως δεν υπάρχει επιστροφή...

Ακόμα δεν φοβάσαι;;

Φόβος...

Μια λέξη χιλιάδες συναισθήματα....

Φοβάσαι να χάσεις,φοβάσαι να δώσεις,να δοθείς,φοβάσαι να πάρεις,να αγαπήσεις,να αγαπηθείς...

Φοβάσαι να ζήσεις,να ονειρευτείς,να κυνηγήσεις..αυτά που αγαπάς..τα πιστεύω σου,τα θέλω σου...

Φόβος..μικρή λέξη,μεγάλες απώλειες...

Και που λες και γω φοβάμαι...και έχω το χάος μέσα μου και το σκοτάδι...

Μα εσύ μου δείχνεις τον δρόμο για το φως..

Και εκεί που πάω να τον βαδίσω,εκεί εξαφανίζεσαι...

Φοβάσαι λες....

Και γω φοβάμαι...μα φοβάμαι περισσότερο μακριά σου..

Αλλά ξέρεις τι δεν φοβήθηκα ποτέ μου και ούτε θα το κάνω;;

Να σ'αγαπώ..να ελπίζω,να περιμένω,να σε ακολουθήσω,να ονειρεύομαι για μας.....

Γιατί αγάπη μου οι φόβοι μας είναι που μας χώρισαν....γιατί οι φόβοι μας δεν θα μας ξαναχωρίσουν.....