Εγώ τους έρωτες μου τους έζησα με πάθος..
Τον καθένα ξεχωριστά..
Τον καθένα γιατί ένωνε ένα κομμάτι του παζλ....
Του παζλ που μια ζωή έψαχνα να το βρω ολοκληρωμένο..
Που μια ζωή στα 27 μου χρόνια δεν το έζησα ποτέ..
Οι άνθρωποι είμαστε το πιο δύσκολο και καταθλιπτικό ον στον πλανήτη..
Πονάμε,αγαπάμε,υποφέρουμε,ζητάμε,δίνουμε αλλά δεν δινόμαστε...
Πόσο άδικο;;Πόσο μαλακία...
Συγχώραμαι που γίνομαι αισχρή αλλά έτσι δεν είναι;;
Βάζεις τον εγωισμό στην μέση...
Ξεφτιλίζεις την έννοια του συναισθήματος..
Της αγάπης..οποιασδήποτε μορφής...
Αγάπη δεν σημαίνει έρωτας αδερφέ...
Όπως έρωτας δεν σημαίνει άντρας και γυναίκα..
Έρωτα μπορεί να έχεις με την ζωή σου..
Την καθημερινότητα σου..
Την δουλειά σου,την μουσική σου..
Το οτιδήποτε σε γεμίζει σαν άνθρωπο..
Παρεξηγημένη λέξη ο έρωτας...
Πολύ παρεξηγημένη...
Να σου μιλήσω για παρεξηγήσεις;;;
Για συναισθήματα;;
Για φόβους..
Δεν είμαι άγγελος..
Ποτέ δεν ήμουν..
Θαρρώ κανείς μας..
Όλοι αμαρτάνουμε..
Καθημερινά..καθείς με τον τρόπο του..
Αυτό είναι ο άνθρωπος..
Μια παρεξήγηση..
Ένα  ον με σάρκα και οστά..μια δοκιμασία..
Πιστεύεις ότι είσαι κάτι παραπάνω σε αυτόν τον κόσμο;;
Λάθος φιλαράκι..
Ένα τίποτα είσαι..
Ένα τίποτα που απλά έχεις μια η πολλές αποστολές να εκτελέσεις...
Δεν τις κατάφερες;;
Tότες γυρνάς από εκεί που ήρθες..
Δεν είσαι τίποτα παραπάνω από ένα σακί γεμάτο συναισθήματα,φόβους, επιλογές που θα κριθείς για αυτές και θα δώσεις λόγο...
Δεν γουστάρεις να δίνεις λόγο σε κανέναν;;;
Ούτε εγώ..
Αλλά θα αναγκαστείς να το κάνεις..
Πουτάνα η ζωή...σ' αρέσει δεν σ' αρέσει..
Μια ξεφτιλισμένη πουτάνα που από αυτήν εξαρτάσαι..
Εξοικειώσου...
Θες δεν θες..
Σε κουμαντάρει..
Μην μου δίνεις σημασία...
Ίσως να έχω πιει..
Ίσως να με κούρασες εσύ...
Ίσως η πουτάνα που λέγαμε..
Αλλά ένα μην ξεχνάς...
Ακόμα δεν με έχασα για να σου πουλήσω παραμύθια..
Και όσο ακόμα με έχω,την αλήθεια ΜΟΥ θα την ακούς όσο και αν σε πληγώνει...
Καληνύχτα μαλάκα...η πουτάνα η ζωή έχει πλάκα........!