Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Ακόμα μια φορά ξέχασα να κλειδώσω....
Πόσο ηλίθια είμαι..
Βρήκες τον χρόνο να μπεις μέσα,να τα ρημάξεις όλα...
Δεν φταις εσύ...
Εσύ έκανες ότι μπορούσες...
Πήρες αυτό που ήθελες;;;
Στο διάολο τώρα...
Και πάρε μαζί σου τις εικόνες μας...
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω το άλμπουμ..μα πρόλαβες εσύ να μου γαμήσεις τα πάντα.
Όνειρα,ελπίδες,αισθήματα,αξιοπρέπεια...
Μου μίλαγες για ανοιχτές πληγές..μια τέτοια έλεγες και συ πως είσαι...
Για έλα μέτρα τις δικές μου να δούμε ποιά πονάει περισσότερο!
Μόνο οργή αισθάνομαι....στάζουν τα μάτια μου αίμα όταν σε συλλογιέμαι...
Μα ένα σου χαμόγελο αρκεί για να ξανακυλήσω..
Θέλω να σε μισήσω...άσε με...
Να φτιάξω μια εικόνα σου για να σε σιχαθώ...
Να γίνω κάτι άλλο απ΄αυτό που γνώρισες...
Κάθε μέρα το προσπαθώ...κάποτε θα το καταφέρω...
Μα δεν μπορώ να σε βγάλω από μέσα σου ΓΑΜΩΤΟ!
Γιατί εσύ μου θύμισες πως είναι να αισθάνεσαι,μου ξύπνησες κάτι που είχα κρύψει για καιρό,εμένα.
Μου θύμισες αυτά που αγαπούσα και είχα θάψει μέσα μου...
Βάλε μου να πιω λίγο ακόμα...βάλε και για σένα..
Θέλω να σε μεθύσω μια φορά....
Ίσως τότε καταλάβεις πως το να σκοτώνεις ότι αισθάνεσαι,ότι σου δίνει ζωή,μια μέρα θα γυρίσει να εκδικηθεί για τον άδικο θάνατο του...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου