Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Δεν ξέρω πια τι θέλω....τι περιμένω....
Όλα είναι θολά μέσα στο κεφάλι μου και οι σκέψεις πια δεν βοηθούν....
Νομίζω ότι όσο σκέφτομαι,χειρότερο είναι...
Κάθε μέρα ξυπνάω ζαλισμένη....από την ζωή όπως έλεγες και εσύ....
Αφού έχω ακόμα όρεξη για χιούμορ,πάλι καλά......
Κάθε μέρα στις 8 πηγαίνω εκεί.......Δεν περιμένω να ρθεις.....
Απλά προσποιούμαι ότι είσαι εκεί..........Δεν ξέρω αν αυτό με κάνει
να αισθάνομαι καλύτερα....μην με ρωτάς........
Τι να πω....Το ξερα από την αρχή πως ήταν λάθος.....
Τον εαυτό μου δεν τον κατηγορώ..Όχι ακόμα...
Στον πειρασμό εππιρεπής άλλωστε που λέει και ο Βασίλης....
Εσένα όμως δεν σε συγχωρώ........
Δεν ξέρω πια τι λέω.......
Γι' αυτό και συ παράτα με 
κολυμπά να σωθείς 
παίξε σε κάτι σίγουρο 
ν' αποκατασταθείς................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου